سرشکن کردن بهای تمام شده ی دارایی های ثابت به شکل هزینه ی استهلاک ، به نسبت مساوی در سال های عمر مفید آن. در این روش ، هر سال هزینه ی استهلاک یک دارایی معادل سال قبل است. اگر چه این روش برای تعیین استهلاک بهای تمام شده ی ساختمان ها به کار می رود ، اما معمولا مؤسسات برای سایر دارایی های ثابت از روش استهلاک تسریعی استفاده می کنند.
منبع: کتاب حسابداری به زبان آدمیزاد