نشان های رایج در زبان فارسی

نشان های رایج در زبان فارسی:

یک نقطه: (.) این علامت به عنوان مکث کامل، نشانه پایان جمله، جملات مستقل را از یکدیگر جدا می کند.

سرکج(، ) : مکث– درنگ کوتاه که بصورت واو معکوس نوشته می شود، معادل ویرگول فرانسه و کاما انگلیسی است .

سرکج نقطه(؛) : نشانه (درنگ، توقف و مکث) متوسط. این نشان توقفی کوتاه است که از توقف کوتاه(،) بلندتر و از توقف کامل(.) کوتاه تر است.

دونقطه: (:) :نشان شرح. هشدارنما. از دو نقطه عمود برهم تشکیل یافته و با عناوین نشان شرح، هشدارنما،برشماری و توضیح بیشتر مطالب به کار برده می شود.

خط فاصله(-) : نیم خط. خط فاصل. این نشان مکمل دو نقطه می باشد .

خط پیوند(_) : معادل دش انگلیسی و به عنوان نشان تفکیک استفاده می شود. این خط از خط فاصله بزرگتراست. خط فاصل به اندازه سه نقطه و خط پیوند به اندازه پنج نقطه است.

خط کشیده (----- ) : بزرگ نما=خط زیرین. برای برجسته کردن یا مشخص نمودن قسمتی از نوشته اعم از دست نوشته یا ماشینی به کار برده می شود. طول خط کشیده به مقدار عبارتی بستگی دارد که باید برجسته یا مشخص شوند.

نشانه پرسش(؟) :علامت پرسش یا پرسش نما. که بعد از جملات پرسشی و پرسش مستقیم استفاده می شود. اگر در میان پرانتز قرار گیرد، بیانگر تردید و گمان است.

نشان تعجب (!) :هیجان نما، الف نقطه و نشان شور و احساسات که بیانگر شور، احساسات، هیجانات تند، عواطف درونی، تاثر، تألم، ترغیب و ... استفاده می شود که به نویسنده کمک می کند تا احساسات خود را در میان نوشته به خواننده انعکاس دهد

گریزنما () :دوکمان، دوقوس، نشان حشو و معترضه و پرانتز .

افزوده نما [ ] :قلاب، نشان الحاق، دونبش و کروشه.

دوسرکج « » : نشان نقل قول، گیومه.