خلق دانش را مي توان فرآيند ايجاد دانش جديد يا جايگزيني و بهسازي دانش سازماني موجود از طريق روابط اجتماعي و همکاريهاي سازماني دانست. اين فرآيند در سطوح فردي و سازماني اتفاق افتاده و منجر به آفرينش دانش ضمني و يا صريح جديد ميگردد.
بر اساس مدل سه جزئي نوناکا و همکارانش فرآيند خلق دانش در سازمان، داراي مراحل و اجزاء مختلفي است که طي آن از طريق فرآيندهاي جامعهپذيري، درونيسازي، برونيسازي و تلفيق دانش جديد به صورت دانش صريح و يا ضمني خلق ميشود. پيشبرد اين فرآيندها نيازمند وجود محيطي مناسب جهت تعامل و تبادل نظر ميان کارکنان است که در اصطلاح Ba ناميده ميشود. اندوختههاي دانشي سازمان، فرآيند خلق دانش در سازمان را تسهيل مينمايد.
منبع: Alavi, M., & Leidner, D.E. (2001) , Knowledge management and knowledge management systems: Conceptual foundations and research issues. MIS Quarterly, Vol. 25 No.1