یک از دو روش از روشهای به کار رفته در حسابداری که با آن بهای تمام شده ی موجودی کالا، با ترتیب زمانی معکوس به حساب بهای تمام شده ی کالای فروش رفته گذاشته می شود.یکی از نتایج این روش این است که ارزش موجودی پایان دوره ،شامل هزینه ی خرید یا تولید کالاهایی است که زودتر از همه خریده یا تولید شده است.ترتیب بر عکس نیز قابل قبول است که روش اولین صادره از اولین وارده است.جریان واقعی محصولات به ندرت از روش لایفو پیروی می کند.توجیه این روش این است که بهای تمام شده ی کالای فروش رفته باید معادل هزینه ی جایگزینی آن کالا در نظر گرفته شود و نزدیک ترین تخمین،در نظر گرفتن آخرین هزینه ی تهیه ی آن محصول است.
منبع: کتاب حسابداری به زبان آدمیزاد